സ്‌ത്രീ

മഹാഭാരതഭൂവില്‍ കാണ്മൂ ഞാന്‍

നിശ്ചേഷ്‌ടയായ്‌ കൗരസഭാമധ്യേ

കൃഷ്‌ണ,കൃഷ്‌ണയെന്നുറക്കെകരഞ്ഞു

കരഞ്ഞു തളരുമാ നാരിയെ..

എതിര്‍ക്കാനില്ലാത്ത കരുത്തിനെ

ക്കുറിച്ചോര്‍ക്കാന്‍ പോലുമാകാതെ

സങ്കടപ്പെരുംകടലിലലിയുവോളം

കണ്ണുനീര്‍ വാര്‍ക്കുമാ ദ്രൗപദിയെ..

മന്നിലുത്തംഗമായറിഞ്ഞൊരാ

ലങ്കയിലശോകച്ചുവട്ടിലായ്‌

കണ്ണുനീര്‍ വാര്‍ത്തിരിക്കും

രഘുപത്‌നിയിലും പതിയുന്നെന്റെ ദൃഷ്‌ടി

അഗ്നിയിലെരിഞ്ഞു തന്‍ ശുദ്ധി -

തെളിയിച്ചപ്പൊഴും നെഞ്ചകം വിങ്ങി..

നെഞ്ചകം വിങ്ങിവിങ്ങിത്തകരുമാ

ജനകപുത്രിയെ കാണ്മൂ ഞാന്‍

കരിവളയണിയേണ്ട കൈകളില്‍

തിളങ്ങും വാളേന്തി രാജ്യത്തിനായ്‌

പടപ്പുറപ്പെട്ടു തന്‍ കുതിരയുമായ്‌

കുതിക്കുന്ന ലക്ഷ്‌മിയുമുള്ളിലുണരുന്നു..

ദിനംതോറുമെന്തിനോരോനിമി-

നേരവുമിമചിമ്മുമീ ലോകത്തോടൊ-

ത്തെത്തുവാനിന്നൊരു സീതയ്‌ക്കു-

മാവില്ലെന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍..!

അഴിക്കുമുടുചേലയ്‌ക്കു വേണ്ടി കരയുമാ-

ദ്രൗപദിയ്‌ക്കുമാവില്ലിന്നുറങ്ങുവാന്‍..

വലംകൈയ്യേന്തും കൊടുംവാളും

മനം നിറഞ്ഞുറച്ച കരുത്തിന്റെ താളവും

പടച്ചട്ടയും യുദ്ധശക്തിയുമായിട്ടു-

യര്‍ന്നു നിന്നടരാടാനുകുമെങ്കില്‍

സ്‌ത്രീയേ, നിനക്കിന്നീ ഭൂമിയിലിറ്റു നേരം

വിശ്രമിച്ചന്യോന്യം ആശംസിച്ചുറങ്ങാം

കണ്ണുനീരുതിര്‍ത്ത ശക്തിക്കുമേല്‍

മനക്കരുത്തുജ്ജ്വലപ്രവാഹമായ്‌

ലാവയായൊഴുകിപരക്കുമ്പോഴേ..

സ്‌ത്രീയേ, നിന്റെ സ്വത്വമീ മണ്ണില്‍

അനശ്വരതീര്‍ത്ഥമായൊഴുകൂ...